Kira Wuck (1978), figlia di madre finlandese e di padre indonesiano, è cresciuta nei Paesi Bassi. Ha studiato a Utrecht alla Hogeschool e ad Amsterdam alla Schrijversvakschool. Nel 2011 ha vinto il Dutch Poetry Slam. Un anno dopo è stata pubblicata la sua prima raccolta, Finse meisjes (Ragazze finlandesi), per il quale ha ricevuto il premio Lucy B. & C.W. Hoogt nel 2013, ed è stata segnalata per i premi di poesia C. Buddingh’ e Jo Peters. Il suo debutto in prosa è avvenuto nel 2016 con una raccolta di racconti intitolata Noodlanding (Atterraggio di emergenza), che le è valsa una nomination per il premio J.M.A. Biesheuvel. Nel 2018 è stata pubblicata la sua seconda raccolta di poesie, De zee heeft honger (Il mare ha fame). Recentemente ha pubblicato il suo primo romanzo Knikkerkoning (2021). 

Pubblichiamo una selezione di poesie tradotte dal nederlandese da Patrizia Filia. Ringraziamo l’editore Ensemble per la gentile concessione.

*

da Ragazze finlandesi

*

I miei genitori sono bravi in sottrazioni

All’asilo rubo un cavallino di legno
non perché credo che sia un bel cavallo
ma perché nessuno lo vede quando me lo intasco
la maggior parte delle cose accade durante l’assenza di qualcuno

Sul tram non paghiamo
ad ogni fermata guardo per vedere gli uomini blu
e ripasso le regole del nostro gioco

Mio padre non restituisce mai gli Ip alla biblioteca
dice che se aspetti abbastanza a lungo
non ne sentiranno la mancanza

Mia madre è innamorata del mio logopedista
non esce di casa tranne che per le mie lezioni di dizione
al mio compleanno si beve altre madri sotto il tavolo
poi inizia il suo assolo di danza, le gambe levate in aria

Gli uomini blu guardano i riccioli neri di mio padre
odo l’indirizzo d’un vecchio conoscente che il conducente annota
lo stesso indirizzo per i pagamenti della biblioteca

Sorrido all’uomo blu e saluto agitando le gambe
che pendono ben sopra il pavimento
essere sempre educata

Più tardi mia madre non ce la fa più
nemmeno ad uscire di casa per le mie lezioni di dizione
ora invia cartoline al mio logopedista
con cieli azzurri e spiagge

Mio padre m’insegna ad andare in bici e mi lascia andare su un monte
i miei piedi cercano i pedali e ho paura
ma lui sa che oggi posso farcela

*

Mijn ouders zijn goed in ontvreemden

Op de kleuterschool steel ik een houten paardje
niet omdat ik het een mooi paard vind
maar omdat niemand het ziet als ik het in mijn zak stop
de meeste dingen gebeuren tijdens iemands afwezigheid

In de tram rijden we zwart
bij elke halte kijk ik of ik de blauwe mannen zie
en repeteer ik de regels van ons spel

Mijn vader brengt nooit zijn elpees terug naar de bibliotheek
hij zegt dat als je maar lang genoeg wacht
ze die toch niet zullen missen

Mijn moeder is verliefd op mijn logopedist
ze komt het huis niet uit, behalve voor mijn spraaklessen
op mijn verjaardag drinkt ze andere moeders onder tafel
daarna begint haar danssolo, benen hoog in de lucht

De blauwe mannen kijken naar mijn vaders zwarte krullen
ik hoor het adres van een oude kennis, dat de conducteur noteert
hetzelfde adres voor de rekeningen van de bibliotheek

Ik glimlach naar de blauwe man en zwaai met min benen
die ruim boven de vloer hangen
altijd beleefd blijven

Later lukt het mijn moeder ook niet meer
om voor mijn spraaklessen het huis te verlaten
nu stuurt ze mijn logopedist kaarten
met blauwe luchten en stranden

Mijn vader leert mij fietsen en laat mij los op een berg
mijn voeten zoeken de trappers en ik ben bang
maar hij weet dat ik het kan vandaag

*

Giorni di bucato

A volte accade quando nauseata vai in lavanderia
vedi come lavatrici si sfiancano per te
eliminano odori dagli indumenti
e promettono giorni puliti

Che uno fischietta un motivetto e rimane a
guardarti e prima che tu te ne renda conto
vi ritrovate in un bar di flamenco
fissandovi disperatamente l’un l’altro
chiede se il tempo domani sarà bello
e dov’era rimasto il bucato

Quando ci separiamo dici che
non laverai più di sabato
che d’ora in poi divideremo i giorni di bucato

*

Wasdagen

Soms gebeurt het als je brak naar de wasserette gaat
ziet hoe wasmachines zich voor je uitsloven
geuren uit kleding verdrijven
en schone dagen beloven

Dat er iemand een deuntje fluit en even
naar jou kijkt en je voordat je het weet
samen in een flamencobar belandt
elkaar wanhopig aanstaart
vraagt of het morgen mooi weer wordt
en waar de was gebleven is

Als we uiteengaan zeg je dat je
de was niet meer op zaterdag doet
dat we voortaan de wasdagen zullen verdelen

*

[La solitudine odora di fegato di vitello in una pirofila]

La solitudine odora di fegato di vitello in una pirofila
l’odore s’attacca ad ogni angolo della casa
neve e alberi slanciati delimitano le strade
Non riesci ad andartene fino al disgelo
per questo qui ci si sposa alla svelta

A volte qualcuno fa un buco nel ghiaccio
per vedere se è ancora vivo
nella sauna si scambiano amicizie con birra
Le parole sono rare come la luce
se qualcuno chiede qualcosa
attacco le mie sotto la neve

In cucina bevo gli ultimi sorsi
da bicchieri di vino che aspettano d’essere lavati
teste di maiale bollite mi fissano a bocca aperta
la neve viene spazzata dai tetti

Mi nascondo in una leggera ebbrezza sotto la tovaglia
estraggo il contenuto da un panino
guardo dove i muri si toccano

*

[Eenzaambeid ruikt naar kalfslever in een ovenschaal]

Eenzaamheid ruikt naar kalfslever in een ovenschaal
de geur plakt in elke hoek van het huis
sneeuw en hoge bomen bakenen wegen af
Je komt niet weg voordat alles ontdooit
daarom trouwt men hier snel

Soms hakt er iemand een wak in het ijs
om te kijken of hij nog leeft
in de sauna worden vriendschappen geruild voor bier
Woorden zijn spaarzaam als het licht
als iemand wat vraagt
plak ik de mijne onder de sneeuw

In de keuken drink ik de laatste slokken
uit wijnglazen die op de afwas wachten
gekookte varkenshoofden gapen me aan
sneeuw wordt van daken geveegd

Ik verstop mij in een lichte roes onder het tafelkleed
pulk de inhoud uit een broodje
kijk waar muren elkaar raken

*

da Il mare ha fame

*

Helsinki

Alcolisti si radunano nel parco
che sia bello o brutto tempo
se sei bravo in qualcosa
devi avere disciplina
poi il resto viene da sé

a volte si spostano nella stazione
sotto l’illuminazione gialla del chiosco
vedono viaggiatori che provano talmente
ad essere altrove
che qui diventa loro impossibile esistere

*

Helsinki

Alcoholisten verzamelen zich in het park
weer of geen weer
als je ergens goed in bent
moet je discipline opbrengen
dan komt de rest vanzelf

soms verplaatsen ze zich naar het station
onder de gele verlichting van de kiosk
zien e reizigers die zo hard proberen
ergens anders te zijn
dat ze onmogelijk hier kunnen bestaan

*

Animali notturni

Levigai le pieghettine delle mie gambe
ti abitai
come un battito cardiaco

quando non alzavamo l’asticella troppo in alto
eravamo abbastanza felici
mangiavamo carote a giorni alterni per conservarci in salute
così compensavamo la mancanza di luce diurna

quando tutti dormivano, tiravi fuori Dostojevski e il whisky

di notte sviluppavamo fotografie inginocchiati
in uno stanzino da bagno, come se pregassimo
le immagini ti davano l’esatta distanza sufficiente
per amare le persone

*

Nachtdieren

Ik streek de plooitjes op mijn benen glad
woonde bij je in
als een hartslag

als we de lat niet te hoog legden
waren we best gelukkig
aten om de dag wortels om gezond te blijven
zo compenseerden we het gebrek aan daglicht

als iedereen sliep haalde je Dostojevski en whisky tevoorschijn

‘s nachts ontwikkelden we op onze knieën foto’s
in een kleine badkamer, alsof we een gebed opzeiden
de beelden gaven je precies genoeg afstand
om van mensen te houden

*

Per scaricare i testi: Kira Wuck, Poesie

Immagine: Bartolomeo Rossi